Ośmiornica. Tomasz Kaźmierowski o winie

Ośmiornica

nie zachwyca.

Nos jak prosię,

ramion osiem.

Lecz czy jest ktoś kto dogania

ją w zdolnościach przytulania?

Niełatwo ująć to lapidarniej niż Tomasz Plebański.

W każdym razie, gdy chodzi o oddanie ułamka jej eksterioru, ontologicznie: skrawka wierzchniej warstwy, zaledwie.

Bo przecież…

Octopus traps,

fleeting dreams under

summer’s moon

(Matsuo Basho)

Ingeruje wtedy w byt innej istoty, z odległego dla ośmionoga kosmosu. Ona, powierzchowna żeglarka, nie rozumie przecież nawet innych płaszczoobrosłych kuzynów z głębin. Wysiłek jej niewiarygodnie rozwiniętego mózgu koncentruje się za to na oceanicznych łowach. To w końcu paradoks, że ten ledwie pływający galaretowany osobnik żywi się obok skorupiaków szybkimi rybami!

Jak Rosjanom i Skandynanwom w wypadku niedźwiedzia, tak niektórym sródziemnomorskim i pacyficznym kulturom zdarzały się wcale wdzięczne próby antropomorfizacji ośmiornicy. Celowali w niej Minojczycy, przekazując niewątpliwie i szczodrze ten gen Grekom i Cypryjczykom, a nam swoje wytwory, jak załączona waza.

Do mnie, jednak, najskuteczniej przemówił w tej kwestii Prévert:

Poulpe, oh, regarde-moi ! dit l’homme devant son miroir en balançant les bras, en agitant les mains, en frissonnant des doigts. (Osmiornico, spójrz! Mówi stojący przed lustrem człowiek z falującymi ramionami, wymachującymi rękami, drżącymi dłońmi).

Paradoksalnie (dziś nadużywam) tam, gdzie miejscowi potrafią podać najsmaczniejsze ośmiornice, ich najlepszy kompan, lokalne wino białe lub rosé rzadko należy do najlepszych. Od Rodanu po Tybr pija się prowansalskie rosé (tu głównie cinsault, grenache, mourvèdre i tibouren) lub vermentino. Ostatnio moje zdanie zmieniło prościutkie cypryjskie wino oparte o Xynisteri, najlepszy biały szczep na Cyprze…

To niedrogie wino z południowych i zachodnich skłonów pod Pafos jest do znalezienia w całym pasie, od Akamas przez Pafos właśnie aż po Ajia Napę. Podają je w tej ostatniej na żądanie w szczerej, rodzinnej tawernie Izaaka (Isaac Tavern, Η ταβέρνα του Ισαάκ).

Bo właśnie poza sezonem, gdy działa tam tylko to, co nie jest lepem na turystę, na Cyprze znalazłem tę wygrywającą kombinację niedrogiej, świeżej ośmiornicy, z jeszcze tańszym, a szczerym winem.

Comments

comments