Palący problem branży IT
Powszechne nadgodziny, konieczność notorycznego rozwoju i douczania się, duża odpowiedzialność i praca w odosobnieniu – to przyczyny, przez które branża IT się wypala. Z raportu Awareson wynika, że ponad normę pracuje 40% specjalistów IT. I to z dala od współpracowników – bo 65% z nich pracuje w pełni zdalnie. To sprawia, że 1/3 ma problem z rozdzieleniem pracy i życia prywatnego. Stąd już prosta droga do wypalenia zawodowego.
W Dniu walki z wypaleniem zawodowym pytamy – czy branża IT choruje na tzw. „burnout”?
I jak go ugasić?
Jak wypalają się specjaliści IT?
Jeszcze dekadę temu problem wypalenia wiązano głównie z zawodami pomocowymi, jak ochrona zdrowia, nauczyciele, aktywiści. Dziś już wiemy, że ten problem dotyczy wielu branż
i środowisk, w tym IT. Z raportu “Wypalenie Zawodowe w IT” przygotowanego przez Just Join IT i portal TwójPsycholog.pl wynika, że ponad 70% specjalistów z branży technologicznej rozpoznaje u siebie objawy wypalenia zawodowego. Najczęściej wymieniane objawy to: brak energii i motywacji do działania, spadek koncentracji, trudność w skupieniu się na zadaniach oraz wzrost rozdrażnienia i irytacja. Wypaleniu towarzyszą też kłopoty ze snem, bezsenność, bóle głowy i pleców, porzucanie innych ważnych zajęć – w tym rekreacyjnych – na rzecz pracy, zaniedbywanie relacji, utrata zainteresowania seksem, spadek kontroli nad reakcjami emocjonalnymi.
Emocje – temat tabu w IT
– Chociaż problem w branży IT narasta, wciąż łatwiej jest powiedzieć o bolącym nadgarstku niż o destrukcyjnych emocjach, z którymi trudno sobie poradzić samodzielnie. Według Światowej Organizacji Zdrowia wypalenie zawodowe przyczynia się do pogorszenia stanu zdrowia i jest podstawą do udzielenia pomocy medycznej oraz kompleksowego wsparcia psychologicznego – mówi Danuta Rocławska, psycholożka specjalizująca się w tematyce wypalenia zawodowego, autorka projektu wypalenie_bez_tajemnic.
W klasyfikacji Chorób i Zaburzeń WHO wskazuje też stan znacznego wyczerpania, które może obejmować spektrum objawów i dolegliwości, m.in. lęk, obniżony nastrój, spadek motywacji. Jego przyczyny mają bezpośredni związek ze środowiskiem i warunkami pracy.
Praca zdalna – pułapka złotego Graala
Z raportu Awareson „Kto tu dyktuje warunki. Rynek pracy IT i SAP 2024” wynika, że ponad normę pracuje 40% specjalistów IT, w tym blisko 10% z nich ponad 50 godzin tygodniowo. 32% ludzi z branży ma problem z rozdzieleniem pracy i życia prywatnego. To efekt niedoboru ekspertów IT i ciągłego wzrostu zapotrzebowania na ich pracę. Dodatkowo w tej branży, jak
w żadnej innej, powiedzenie Goethego „jak się nie rozwijasz to się cofasz”, sprowadza się realnie do dodatkowych godzin poświęconych na zgłębianie nowych rozwiązań. Wg badań Awareson specjaliści IT poświęcają na rozwój dodatkowo od 2 do ponad 10h tygodniowo.
A wszystko to w odosobnieniu. 65% specjalistów IT pracuje w pełni zdalnie, kolejnych 11% jeździ do biura raz w tygodniu.
– Oszczędność czasu traconego na dojazdy, autonomia w organizacji pracy, możliwość elastycznego łączenia życia zawodowego z prywatnym to niewątpliwe zalety, ale jednocześnie pewnego rodzaju pułapka. Praca zdalna w pewnych sytuacjach oznacza brak oddzielenia sfery prywatnej od zawodowej, a w przypadku wielu specjalistów IT wiąże się z pracą do późnych godzin nocnych – analizuje Anna Jaglińska-Prawdzik, autorka raportu Awareson i szefowa marketingu tej firmy.
Przeciążenie pracą stanowi więc miks formy wykonywania pracy, liczby zadań i potrzeby ciągłego uczenia się. Do tego dochodzą cechy osobowościowe i indywidualne predyspozycje, które – uogólniając – często występują w branży IT.
Predyspozycje do wypalenia w IT.
Trop pierwszy: izolacja.
Bez względu na to, jak bardzo technologia wspiera nas w codziennym życiu, biologicznie wciąż jesteśmy predysponowani o funkcjonowania w stadzie i czerpania z jego zasobów. Kiedyś izolacja była formą torturowania drugiego człowieka. Dzisiaj często fundujemy ją sobie sami, narażając się na samotność i utratę relacji. Cechująca się fizycznym dystansem praca zdalna, przyczynia się do anonimowości i zmniejsza szanse na bycie docenionym. W połączeniu z coraz bardziej popularną pracą na kontrakcie oraz poczuciem słabej więzi z pracodawcą, ta izolacja może prowadzić do tzw. załamania wspólnoty, które stanowi jeden z czynników wpływających na wypalenie zawodowe.
Trop drugi: samotność mężczyzny.
Branża IT to obszar zdominowany przez mężczyzn, a ci mają zwykle więcej trudnościw kształtowaniu satysfakcjonujących relacji. Amerykański psycholog społeczny Roy Baumeister rozróżnia kobiecy i męski styl bu dowania relacji. Według niego kobiety tworzą kilka silnych i zażyłych więzi społecznych, o które aktywnie dbają. Z kolei mężczyźni budują wiele, ale za to słabszych i powierzchownych więzi. Praca zdalna dla wielu mężczyzn staje się okazją do rozluźniania tych kontaktów oraz wzmacnia dążenie do „samowystarczalności”. Tak niechętnie rozważany dziś powrót do biura, to okazja do wznowienia zaniedbanych relacji i rozmów. Warto wiedzieć, że wymiana informacji to nie jedyna korzyść, jaką mamy z kontaktów „twarzą w twarz”.
– Badania pokazują, że uścisk dłoni czy poklepanie po plecach łagodzą fizjologiczną reakcję na stres, a nawet pomagają zwalczać infekcje i stany zapalne. Może więc, jak lubią myśleć introwertycy, „maszyny są bardziej przewidywalne”, ale to w realnym kontakcie z ludźmi następuje autentyczna wymiana, która otwiera możliwość dawania i otrzymywania wsparcia. – dodaje Danuta Rocławska.
Trop trzeci: pasja po łacinie oznacza cierpienie.
Badania HBR potwierdzają, że jeśli pasjonuje nas to, co robimy zawodowo, to doświadczamy mniej stresu, jesteśmy bardziej produktywni, a przy okazji – szczęśliwsi i spełnieni. Ale… zawsze jest jakieś „ale”. Pasja może też być „turbo dopalaczem” wypalenia zawodowego. Za jej sprawą rzadziej odpuszczamy, poświęcamy więcej energii na udoskonalenie i szukanie nowych rozwiązań. Nie bez powodu po łacinie pasja oznacza… cierpienie.
Aby skutecznie przeciwdziałać wypaleniu należy podejmować działania – z poziomu człowieka i organizacji – wspierające zdrowie i odporność psychiczną w miejscach pracy.
Jak przeciwdziałać wypaleniu zawodowemu w IT?
Z poziomu człowieka, który boryka się z wypaleniem (lub mu to grozi):
- wypracuj swoje osobiste strategie radzenia sobie ze stresem,
- szukaj zdrowych i adaptatywnych sposobów odreagowania napięcia po trudnym dniu (np. wysiłek fizyczny, sport, świadomy odpoczynek, ekspresja emocji),
- pilnuj, aby kończyć dzień pracy i nie przekraczaj 8 godzin pracy dziennie,
- jeśli pracujesz zdalnie – wprowadź rytuały umożliwiające oddzielenie pracy od sfery prywatnej,
- dbaj o jakościowy odpoczynek,
- jeżeli masz skłonność do brania na siebie zbyt dużo zadań (jakościowo, ilościowo) sprawdź, czy nie przeceniasz czasu jaki masz na wykonanie wszystkich oszacuj też koszt osobisty związany z pracą ponad miarę,
- trenuj asertywność, umiejętność delegowania,
- intencjonalnie kieruj uwagę na wspierające doświadczenia i emocje (wdzięczność, docenienie siebie i innych),
- ustawiaj sobie inne cele poza pracą, dbaj o swoje pasje i nie rezygnuj z zajęć rekreacyjnych i hobbistycznych,
- wzmacniaj odporność psychiczną – daj sobie prawo do błędu, naucz się szukać wsparcia, dbaj o samorozwój,
- świadomie planuj dni bez pracy i dbaj o momenty po pracy – bez dostępu do poczty i firmowych komunikatorów,
- poszukaj fachowego wsparcia, jeśli czujesz, że Twoje sposoby radzenia sobie przestały być skuteczne,
- buduj więzi i dbaj o relacje!
Z poziomu organizacji znaczenie ma:
- budowanie kultury, w której ludzie czują się bezpiecznie, mogą mówić o swoich słabościach i wzajemnie się wspierać,
- tworzenie komfortowych warunków pracy: m.in. kontrola obciążenia jakościowego i ilościowego pracą, uznanie prawa do regeneracji i odpoczynku, rezygnacja z kultury pracy typu ASAP,
- kultura pracy ukierunkowana na dobrostan w organizacji,
- transparentna komunikacja, kultura feedbacku,
- rozwój liderów i kadry menedżerskiej ukierunkowany na rozpoznawanie i radzenie sobie ze stresem, przeciążeniami i kryzysami zdrowia psychicznego (u siebie i w zespołach),
- wsparcie osobowości typu high-flyer,
- zarządzanie ukierunkowane na efektywność, a nie na eksploatację,
- systemowe rozwiązania wspierające radzenie sobie ze stresem w miejscu pracy,
- profilaktyka wypalenia zawodowego – świadomość i rozumienie zjawiska, umiejętność rozpoznawania symptomów i reagowanie na nie, zanim proces wypalania się rozkręci.
Społeczny koszt wypalenia zawodowego jest wysoki. Osoby, które go doświadczają przechodzą kryzys, który prowadzi o prób rozładowania napięcia (sięganie po alkohol i inne używki, sporty ekstremalne), spadku odporności psychofizycznej, rozpadu życia rodzinnego (narzeczona Andreasa ostatecznie odchodzi od niego) i egzystencjalnego poczucia zagubienia. Z poziomu organizacji kosztem jest spadek zaangażowania cennych specjalistów lub nawet ich utrata.
Raport Awareson o stanie rynku pracy IT w Polsce można bezpłatnie pobrać na www.awareson.com/getthereport