Uniwersytet Warszawski opublikował antydyskryminacyjny poradnik językowy

„Język nie jest przezroczysty. Można niechcący kogoś obrazić lub wywołać niepotrzebne napięcie, używając słów, które uważamy za neutralne. Decydująca jest tu wrażliwość odbiorcy.” To fragment preambuły do rekomendacji dotyczących języka niedyskryminującego na Uniwersytecie Warszawskim. Poradnik został przygotowany przez uniwersyteckich językoznawców na wniosek Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji.

Społeczność akademicka Uniwersytetu Warszawskiego jest różnorodna. Wiąże się z tym wiele korzyści, w tym m.in. szansa na wymianę wiedzy i doświadczeń, weryfikację stereotypów czy otwarcie wobec innych kultur oraz punktów widzenia.

Czasem jednak nieznajomość norm i zasad obowiązujących w grupie, z którą dana osoba nie ma na co dzień bezpośredniego kontaktu może powodować problemy lub wątpliwości natury komunikacyjnej. Jakich słów i wyrażeń używać, by uniknąć – często nieświadomej – stygmatyzacji? Które zwroty adresatywne są poprawne? Jak werbalnie identyfikować ludzi, uwzględniając ich płeć, pochodzenie, orientację seksualną, wyznanie, wiek, wygląd czy sprawność fizyczną lub umysłową?

Pomocy w tym zakresie udziela opracowany przez uniwersyteckich językoznawców poradnik (Rekomendacje dotyczące języka niedyskryminującego na Uniwersytecie Warszawskim – pdf). Nie zawiera on wykazu norm regulaminowych, lecz wskazówki, dzięki którym komunikacja między poszczególnymi członkami społeczności akademickiej może stać się łatwiejsza.

W publikacji znaleźć można przykłady języka niedyskryminującego, a także ogólne uwagi dotyczące m.in. sposobów zwracania się do różnych grup społeczności uniwersyteckiej. Zostały one opracowane na wniosek Komisji Rektorskiej ds. Przeciwdziałania Dyskryminacji przez naukowców UW specjalizujących się w językoznawstwie polonistycznym.

Więcej informacji na stronie uw.edu.pl

Comments

comments