Ikony pojazdy transportu miejskiego

Londyn, Lizbona, San Francisco, Mediolan – co łączy te miasta? W każdym z nich jeżdżą unikalne i zabytkowe pojazdy transportu miejskiego. Stały się one wizytówkami miasta z którego pochodzą. Wystarczy pokazać komuś obły czerwony autobus piętrowy żeby pomyślał o Londynie. Żółte, małe tramwaje na ciasnych uliczkach – Lizbona! W każdym z tych miast od lat utrzymywana jest flota starych pojazdów transportu publicznego, które służą i do codziennych dojazdów i jednocześnie służą turystom, a co najważniejsze – budują klimat i pejzaż miasta. Takimi tramwajami dla Warszawy są trzynastki. Tramwaje, które były kochane, a czasem przeklinane przez Warszawiaków. A na pewno zostały nie zapomniane. Przeczytaj więcej o słynnych tramwajach i autobusach

Parówki, trzynastki – te tramwaje zostały wyprodukowane specjalnie dla Warszawy. Pierwsza trzynastka pojawiła się w stolicy pod koniec lat 50. Od klasycznych wagonów, jakie woziły warszawiaków tuż po wojnie, różniły się wszystkim. Obłe kształty, pudło na dwóch wózkach oraz trzy pary harmonijkowych drzwi – to podstawowe różnice zauważalne na wstępie. To był cud techniki, jak na tamte czasy. Starszym bratem tych wagonów jest amerykański tramwaj PCC skonstruowany w latach 30. Po wojnie licencja na te tramwaje została sprzedana do Czechosłowacji, a z kolei polscy inżynierowie skopiowali konstrukcję i tak pojawiły się trzynastki w Warszawie. Powstało łącznie 838 wagonów tego typu i woziły one warszawiaków przez pół wieku do 2013 roku. Przeczytaj więcej o historii tramwajów 13N