Filary współczesnego przywództwa – cz. V. Empatia
Czy lider powinien być empatyczny? Czy empatia nie jest czasem pokazywaniem swojej słabości? W jakim stopniu empatia może blokować lidera przed byciem skutecznym w biznesie?
Takie pytania nierzadko są wyrazem dojrzewania lidera, który zaczyna konfrontować wewnętrzny wizerunek przywództwa z rzeczywistością, w której działa. Wizerunek twardego i wymagającego szefa, który potrafi odpowiedzieć w adekwatny sposób na potrzeby emocjonalne pracowników na pierwszy rzut oka wydaje się być niespójny, a jednak okazuje się być bardzo skuteczny w dzisiejszych uwarunkowaniach biznesowych.
Empatia to umiejętność wczuwania się w punkt widzenia innych, współodczuwania z drugą osobą oraz wspierania innych w oparciu o rozumienie ich potrzeb emocjonalnych. Nie jest tutaj mowa o wspólnym użalaniu się na to, jaki rynek jest trudny, a klient niedobry. Tylko o głębszym poznaniu członków swojego zespołu pod kątem indywidualnych stanów emocjonalnych w konkretnych sytuacjach i wypracowaniu adekwatnych reakcji, które będą dawały taki rodzaj wsparcia emocjonalnego, który jest niezbędny do kroczenia dalej w wyznaczonym kierunku.
Szef, którego jednym z kluczowych narzędzi jest wywieranie wpływu na otoczenie ukierunkowane na realizację celów biznesowych nie może zapomnieć o podstawowej zasadzie wpływania: Najpierw zrozum, by być zrozumianym. Idąc dalej, by właściwie zrozumieć punkt widzenia drugiej strony nie sposób zatrzymywać się tylko na poziomie racjonalnym. O trwałości zmiany zawsze decydują emocje. Jeżeli lider, chce osiągać trwałe zmiany w zespole, którym zarządza, bez umiejętności czytania stanów emocjonalnych i przewidywania, jak mogą się zmieniać, jego wpływ na zespół będzie mocno siłowy, przez co nietrwały.
Comments
Loading ...